Kunstenaar Hannie van den Bergh wandelt langs de Kleine Beerze bij Vessem. Ze ontmoet een diversiteit aan liefhebbers en kenners van het gebied, die haar vertellen over hun zintuiglijke waarnemingen. Persoonlijke verhalen over de geschiedenis en de tradities. Over diersoorten die er niet meer zijn en gewassen die er misschien weer gaan komen. En over het genot om hier te dwalen. Een app, voor de gemeente Eersel.
Zeven bijlen als offer
Amateur historicus Leo geniet op een bijzondere manier van de rijke geschiedenis van het gebied. “Als ik hier wandel, zie ik vooral wat er allemaal nog onder de grond verborgen zou kunnen liggen. Ik zoek naar sporen en herinneringen in het landschap en probeer me voor te stellen hoe het hier 2.000 jaar geleden is geweest.”
De beat bij de sluis
“Hoe gevoeliger je bent voor prikkels, voor zintuiglijke waarnemingen, hoe meer je zult ervaren dat een geluid een kleur heeft, en een kleur een geluid. En ook een geur heeft weer een kleur en een geluid.” Musicus en beeldend kunstenaar Harjo, vertelt over ritme en a-ritmiek in de natuur. En over the beat van het water bij de sluis.
Zwarte grond met humus
“De zandgronden hier zijn echt productief geworden door de aanwezigheid van mest”, volgens Jan, zaadhandelaar in ruste. “Door de veeteelt en de varkens heeft de grond meer organische structuur gekregen, meer humus, waardoor het vocht langer wordt vastgehouden.”
Lokale hopvelden
Bierbrouwer Ivo vertelt over het smaakprofiel, de bitterwaarden en het mondgevoel van bier. En over de nasmaak van de hop. “Hier in de Spekdonken verbouwde de brouwerij tot ongeveer de jaren dertig van de vorige eeuw zijn eigen hop. Ik hoop dat binnenkort de hop, het tarwe en de rogge weer terugkomen in dit gebied.”
Verbroederen bij de ‘Guld’
Op deze plek, stond René, de Deken-Schrijver van het St Lambertusgilde, vroeger tot aan z’n knieën in het water. “Ik keek vanuit ‘de stroom’, zoals wij de Beerze noemden, op naar de koeien die hier weidden, aan de bedding van de Beerze.” Ook vertelt hij over de gemoedelijkheid, ‘het Bourgondische’ en de verbroedering die de ‘Guld’ biedt.
Een ‘fis’ is geen vis
“De natuur zit er bij mij heel erg diep in. Die staat bovenaan”, vertelt jager Frans. En hij legt uit hoe je je neus moet gebruiken om écht te ruiken wat je ruikt. “Echt goed ruiken, valt niet mee als je niet veel in het bos komt. Eigenijk moet je er regelmatig voor op je knieën gaan zitten. En jezelf goed afvragen ‘ruik ik hier nou iets of ruik ik niks’.”
Rust in de hoogzit
“Wij zitten zo hoog”, vertelt jager Frans, “omdat de dieren dan de reuk van mensen niet opnemen. Ik ben hier het liefst alleen. Dan wordt er niet gepraat. Muisstil genieten, ‘s ochtends om 4 à 5 uur als de natuur echt ‘op z’n natuur’ is.”
Kijken begint met luisteren
“Ik ben een echte kijker. Als er hier iets anders is dan normaal dan zie ik het meteen.” Boswachter Rien ziet de eerste ‘kleine vos’ van het seizoen. “Bij de eerste zonnestralen, dan zie je het meest. Dan wordt alles wakker. Of ‘s avonds laat en ‘s nachts, om uilen te zien en nachtzwaluwen.”
Een gedachte vasthouden
“Als ik de wandelaars hier uitzwaai dan denk ik vaak: ik zou zo met je willen meelopen.” Leida is vrijwilligster bij Pelgrimshoeve Kafarnaum. Ze vertelt over haar ervaringen met de Pelgrimstocht naar Compostela die door het gebied rondom de Kleine Beerze voert. “Eén keer een pelgrimstocht altijd een pelgrimstocht.”
